Kolejna ulubiona lektura. Szykując się ostatnio do wyjazdu w Polskę, wybierając audiobuka do posłuchania, po raz kolejny padło na "Przebudzenie". Jest to jedna z książek, do której wielokrotnie wracam .. i za każdym razem znajduję "nowe" treści. Fragmenty, które na dany moment rezonują ze mną w sposób szczególny.
Ostatnim
razem, szczególną moją uwagę zwrócił fragment dotyczący pomocy i
pomagania. A właściwie chodzi nie o sam fakt pomagania ale jego pobudki,
powody, o to, co nas skłania by pomagać innym. Czy jest wynik naszej
duchowej, wzniosłej, altruistycznej potrzeby dzielenia się sobą lub
jakimiś dobrami z inną istotą? ,... czy raczej egoistyczna potrzeba
podniesienia swojej samooceny, sprawienia sobie przyjemności, pokazania
siebie w lepszym świetle, dokonania określonej transakcji, której
efektem będzie materialna, emocjonalna, duchowa bądź religijna nagroda
(np dobry uczynek, kiedyś miejsce w niebie).Autor proponuje eksperyment, by przypomnieć sobie wszystkie swoje dobre uczynki, tak by poszukać prawdziwej ich motywacji. I rzeczywiście, nie sposób się nie zgodzić, że za iluzją bezinteresownej pomocy, często znajduje się motyw mniej chlubny, hm .. bardziej prozaiczny. Nie jest to przyjemne odkrycie, szczególnie gdy za niektóre z aktów pomocy dostaliśmy "publiczną" nagrodę. Samo życie, kolejna opadająca maska iluzji..... :)
I w tym momencie nasuwa się refleksja, czy świat nie wyglądał by prawdziwiej gdyby każdy "pomagacz" komunikował swoje rzeczywiste intencje i motywy ? I nie chodzi oczywiście by zaprzestać pomagania, ale by mieć świadomość rzeczywistego celu każdego działania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz